قديميترين‎ ‎آثار يافت شده رنگي به قدمتي در حدود ۱۵۰ الي ۲۰۰ هزار سال پيش مي رسد. در هزاره‎ ‎سوم پيش از ميلاد در مقبره “خنوم هوتب”(در بني حسن) از سلسله دوازدهم خاندان مصر،‎ ‎سفالها و نقاشيهاي رنگي باقي مانده، رديفي از زنان را که احتمالا مربوط به گروهي از‎ ‎قبايل اند نشان مي دهد. اين افراد لباس هايي با راه هاي کاملا مشخص و رنگين و‎ ‎احتمالا پشمي پوشيده اند. از پاپيروس هاي باقي مانده از دوران سلسله هاي نوزدهم و‎ ‎هيجدهم که دوران طلايي حکومت فراعنه در مصر است بقاياي چندين کارگاه رنگرزي و پاتيل‎ ‎هاي مخصوص رنگ يافت شده است، و دستور رنگرزي با گياهي نظير “زعفران، زردچوبه، رنگ‎ ‎وَسمه” و همچنين رنگ هاي “قرمز دانه” و “روناس” و “بقم سرخ” و ريشه گياهي بنام‎ “‎الکانت”، براي رنگ قرمز داده شده است. از ترکيباتي نظير “سولفات آهن”، “زاج سفيد‎” ‎و “رنگ آهن” به عنوان دندانه، و سرکه و آبغوره بعنوان اسيد کمکي ياد شده‎ ‎است‎.
‎اولين چرخ ريسندگي مربوط به هزاره سوم پيش از ميلاد را که در غرب ايران کشف‎ ‎شده و مربوط به دوره تمدن ايلامي هاست، آغاز ريسندگي مي دانند که بي ترديد در اين‎ ‎مناطق توليد پارچه و استفاده از رنگ بايد قدمتي کهن داشته باشد‎.